Με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Εργατικών Διαφορών) του 2016 απορρίφθηκε αγωγή εργαζόμενου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου ως ηλεκτρολόγος-συντηρητής εναντίον της εντολέως μας εκτυπωτικής εταιρίας, με την οποία ζητούσε μεταξύ άλλων να αναγνωριστεί η υποχρέωσή της να του καταβάλει συνολικό ποσό περί τις 130.000 € ως διαφορές δεδουλευμένων αποδοχών των ετών 2007 έως και τα μέσα του 2014 νομιμοτόκως, επειδή τάχα κατά τους ισχυρισμούς του η εντολέας μας του κατέβαλε αποδοχές με βάση τις εκάστοτε ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας και διαιτητικές αποφάσεις για τους εργαζόμενους στα Λιθογραφεία, που υπολείπονταν εκείνων βάσει των οποίων θα έπρεπε να αμείβεται και ήταν κατ’ αυτόν οι προβλεπόμενες από τις επικαλούμενες ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τις διαιτητικές αποφάσεις «για τους όρους αμοιβής και εργασίας των Διπλωματούχων Μηχανικών ΑΕΙ και πτυχιούχων Μηχανικών ΤΕΙ που απασχολούνται στις βιομηχανικές, βιοτεχνικές και εμπορικές επιχειρήσεις όλης της χώρας». Η αγωγή του απορρίφθηκε ως μη νόμιμη, γενομένου δεκτού σχετικού ισχυρισμού μας, ότι εν προκειμένω τυγχάνουν εφαρμογής οι κλαδικές ΣΣΕ και ΔΑ «για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στην εκτυπωτική βιομηχανία, στα Λιθογραφεία, τα εργοστάσια και επιχειρήσεις γραφικών τεχνών όλης της χώρας», οι οποίες έχουν κηρυχθεί υποχρεωτικές και αφορούν όλους τους εργαζομένους στον κλάδο των εκτυπώσεων, συνεπώς και τους εργαζομένους στον χώρο παραγωγής της εντολέως μας, όπως εργαζόταν ο αντίδικος και όχι οι επικαλούμενες από αυτόν ομοιοεπαγγελματικές ΣΣΕ και ΔΑ , οι οποίες εξάλλου κλαδικές ΣΣΕ ή ΔΑ υπερισχύουν των ομοιοεπαγγελματικών σε περίπτωση συρροής τους.