Με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών απορρίφθηκε αγωγή Έλληνα Υπουργού εναντίον των εναγομένων εντολέων μας, εκ των οποίων η πρώτη ήταν η ιδιοκτήτρια εταιρία ημερήσιας πολιτικής εφημερίδας πανελλήνιας κυκλοφορίας, οι δε δεύτερος και τρίτος εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας αυτής αντίστοιχα, με την οποία ζητούσε μεταξύ άλλων να αναγνωριστεί η υποχρέωσή τους να του καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας το ποσό των 100.000.000 δρχ. ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη από την καταχώρηση δημοσιεύματος το Νοέμβριο του 1997 σε αυτήν, με το οποίο κατά τους ισχυρισμούς του προσβαλλόταν το δικαίωμα της προσωπικότητάς του. Το Δικαστήριο έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς και ενστάσεις μας, κρίνοντας πως επρόκειτο για χρονογράφημα- ευθυμογράφημα σατιρικού χαρακτήρα, που δημοσιεύθηκε με αφορμή τη συζήτηση προ Ημερήσιας Διατάξεως σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων και Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων για τα εθνικά θέματα, που έγινε στη Βουλή των Ελλήνων, είχε δε (το δημοσίευμα) τη μορφή ανοικτής επιστολής από το συντάκτη του και σε χιουμοριστικό ύφος, όπως πολλές φορές συνηθιζόταν στη στήλη που το φιλοξενούσε, απευθυνόταν προς τον αντίδικο σε φιλικό δήθεν τόνο, σχολιάζοντας με καυστικό και ειρωνικό ύφος την επίκαιρη τότε ως άνω συζήτηση στη Βουλή. Στο δημοσίευμα αυτό ο συντάκτης του χρησιμοποίησε ως πρόσχημα  λογοπαίγνιο του ενάγοντος στη Βουλή και με αποκλειστικό στόχο την προσπάθεια να εστιάσει την προσοχή του αναγνωστικού κοινού της εφημερίδας στα ζητήματα της εξωτερικής και κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης προκειμένου να διαταράξει κατά την κρίση του την απάθεια και την αδιαφορία της κοινής γνώμης για τα ζητήματα αυτά με τα ενδεδειγμένα για τον σκοπό αυτό μέσα, όπως την υπερβολή και το σκώμμα, που συνιστούν ιδιαίτερη και πολύ αποτελεσματική μορφή κριτικής στη σάτιρα και το ευθυμογράφημα. Έτσι με βάση την πραγματική δήλωση του ενάγοντος, ο συντάκτης του, στην πρώτη ενότητά του που αφορά την εξωτερική πολιτική, σχολιάζει τις πιο πάνω δηλώσεις του ενάγοντος και αποδίδει αυτές σε ελεύθερη μεταφορά, χωρίς όμως ουσιαστική απόκλιση από την πραγματικότητα, τέτοια που να τις καθιστά ψευδείς, προκειμένου να καταδείξει με έντονα ειρωνικό ύφος τον κίνδυνο απεμπόλησης των εθνικών συμφερόντων εάν ενδίδει η Κυβέρνηση στις αξιώσεις της Τουρκίας.